این ویژه‌برنامه با حضور محمدجواد غفورزاده شفق، حمیدرضا شکارسری، علی‌محمد مؤدب، علی داودی، هادی منوری، هادی جانفدا، سعید تقی‌نیا، مجتبی نظام‌آبادی، مسعود یوسف‌پور، زهرا محدثی خراسانی، فریبا عباسی، زیبا پالیزبان و منیژه رضوان در نگارخانه رضوان مشهد برگزار شد.
آن‌ها با «کلمه» سروکار دارند
حمیدرضا شکارسری از جمله شاعرانی است که از تهران میهمان برنامه حماسه واژه‌ها شده است. با او همکلام می‌شوم و برایش از شعار پویش دهه آخر صفر آستان قدس رضوی یعنی «همه خادم الرضاییم؛ نجات انسان، رسم مسلمانی» می‌گویم. شکارسری در این باره می‌گوید: نوعی تفکر و نگاه عرفانی در گفتمان دینی حاکم است که انسان وقتی در این گفتمان قرار می‌گیرد، هدفی جز رسیدن به قرب الهی ندارد بنابراین از این منظر هر فعل و عملی که از ما سر می‌زند، باید در راستای قرب الهی باشد. افرادی که اهل شعر و ادبیات هستند هم در مشارکت در این پویش باید همان منظر کلی یعنی قرب الهی را مد نظر قرار دهند. به عبارتی ما شاعران با ابزار خودمان که کلمه و ادبیات است، در جهت گفتمان دینی و نیل به آرمان‌های الهی قدم برمی‌داریم و آرمان‌های اهل بیت(ع) نیز همان آرمان‌های الهی است.
او می‌افزاید: تمام انسان‌ها دارای مسئولیت‌های تاریخی، اجتماعی و... هستند، اما هنرمند علاوه بر این مسئولیت‌های انسانی، مسئولیت‌های ادبی و هنری هم دارد. در این میان، شاعر اهل بیت(ع) فردی است که از یک طرف آرمان‌های مذهبی را در نظر داشته باشد و از طرف دیگر به تعهدات ادبی و ادبیات پیش روی روزگار خودش بی‌اعتنا نباشد. در واقع او باید به دنبال آرمان‌های ادبی خودش هم باشد تا اثری که ارائه می‌دهد، نه تنها در ساحت دین بلکه در حوزه ادبیات هم دارای ارزش باشد.
شکارسری ما را میهمان سطرهایی از شعر نو خود نیز می‌کند: «گاه، راه خود پناهی‌ست/ من گم شده‌ام / آی خیابان‌های منتهی به حرم/ لااقل شما پیدایم کنید!».
معنای مکتب رضوی
دومین شاعری که پای صحبت‌هایش می‌نشینیم، علی داودی است. این شاعر پیشکسوت هم از تهران در برنامه حماسه واژه‌ها حضور به هم رسانده است. او با اشاره به اینکه شعائر با یک شعار زنده است، می‌گوید: وقتی افراد به پویش همه خادم الرضاییم می‌پیوندند به شعار آن احساس دلبستگی می‌کنند و خودشان را در این جایگاه قرار می‌دهند. بی‌شک با درک اصل معنوی این پویش، مردم متوجه خواهند شد که معنای مکتب امام رضا(ع) بسیار فراتر از عناصر ظاهری است.
داودی با بیان اینکه «سلطان این جهان و آن جهان امام رضاست»، ادامه می‌دهد: ارتباط گیری شاعران با این پویش و درک معرفت آن، ابتدا در خودسازی آن‌ها و سپس در ساخت و اصلاح اجتماع و جهان اثرگذار است.
او اضافه می‌کند: در این راستا نباید شاعران به ابراز دلتنگی و زیارت حضرت رضا(ع) در اشعار خود اکتفا کنند به عبارتی اگر شاعری به این مکتب می‌پیوندد، باید به سلوک و سیره حضرت رضا(ع) برگردد.
محبت به اهل بیت(ع)
زیبا پالیزبان از جمله شاعران تهرانی است که میهمان این ویژه برنامه شعرخوانی در ایام پایانی صفر شده است. از این بانوی جوان هم نظرش را درباره پویش همه خادم‌الرضاییم، می‌پرسم. او پاسخ می‌دهد: امام رضا(ع)، ولی نعمت ما هستند و همه مردم ایران زیر سایه محبت و عنایت ایشان قرار دارند و به این امام همام عرض ارادت می‌کنند. در این بین، اهل فرهنگ و هنر به شیوه خاص خودشان این ابراز ارادت را انجام می‌دهند، چنان که یک شاعر تبرک کتابش، اشعار آیینی‌اش است.
فریبا عباسی، دیگر بانوی شاعر تهرانی است که در حاشیه ضبط این برنامه شعرخوانی با او هم‌سخن می‌شوم. او می‌گوید: هر انسانی با هر نیتی که در این سرزمین پهناور زندگی می‌کند، ارتباط قلبی با امام رضا(ع) دارد. ما شاعران هم از این قاعده مستثنا نیستیم. امیدوارم هر جا که هستیم، همه خادم‌الرضا باشیم و سیره ایشان را دنبال کرده و سعی کنیم اخلاق و رفتارمان، رضوی باشد تا بتوانیم الگویی برای دیگران هم باشیم.
عباسی ادامه می‌دهد: ما این امام همام را به عنوان امام مهربانی‌ها و ضامن آهو می‌شناسیم، اگر همین یک خصلت ایشان را در زندگی روزمره و ارتباطات اجتماعی خود سرمشق قرار دهیم، به مدینه فاضله نزدیک خواهیم شد.
نظر شما